Vooralsnog geen nieuw werk van de Yeah Yeah Yeahs, al houden ze zich naar verluid wel op in de studio. Ook geen zomertour zover geweten, en dus smijten ze ons een zoethouder toe in de vorm van nieuwe merchandising, kwestie van niet in bloot bovenlijf op het volgende festival rond te hossen. Checken die boel op deze link!
Ondertussen staat hier de debuutplaat van A Place To Bury Strangers op en die klinkt best angstaanjagend. Lang leve de 80's denken deze New Yorkers en neem dat gerust letterlijk. Geen electropop of dancepunk maar gitzwarte wave muziek à la Joy Division, The Jesus & Mary Chain, Cocteau Twins en The Cure. Zwaarmoedige stuff op een vrijdagavond om de week te verteren.
Yeah Yeah Yeahs // A Place To Bury Strangers
The Black Angels: Directions To See A Ghost
Zomaar uit het niets in de rekken gevonden: een nieuw album van The Black Angels! Zwaar psychedelische rockers à la The Doors en The Velvet Underground die in 2006 op het toneel verschenen met het verschroeiende 'Passover'. Niets nieuws onder de zon op deze tweede langspeler 'Directions To See A Ghost'. Veel psychedelica, ronkende gitaren, wapperende haren en beklijvende trips naar het ijlere bestaan. Denk aan 'Leaving Las Vegas' op plaat ipv op het scherm. Misschien een tikketlje minder straf dan hun debuutplaat en songgewijs flirtend met het 'net niet' ticket, maar al bij al blijven de Angels wel overeind.
Hier de single 'Doves' die eerder al op 7inch uitgebracht werd in een geweldige live uitvoering ergens te Parijs.
Headphone - Ghostwriter Live Acoustic
Het debuut album van het Gentse Headphone is nu al verkrijgbaar op I-Tunes en ligt volgende maandag te blinken in de winkelrekken. (Al pikte ik het vandaag, zaterdag al op in Fnac). De buzz rond de band heeft veel te maken met de clip en de enorme krachttoer van de PIAS promotiemachine. Een sterk logo, geweldige single als teaser, veel airplay, SMS-trucjes, gratis downloads, enzoverder. Knap werk, het moet gezegd.
Maar dat Headphone meer is dan een product bewezen ze deze week op Stubru waar ze een onwaarschijnlijk straffe live versie neerpootten van de hitsingle 'Ghostwriter'. Checken die handel op volgende link http://www.stubru.be/node/57881 en oordeel zelf. Gent lijkt zijn opvolger voor Soulwax gevonden te hebben en met oren vol goesting leg ik het album nu een eerste maal op.
The Roots: Rising Down
Altijd fijn om weten dat ?uestlove het drumstel uit de kast haalt, en al helemaal fijn wanneer hij The Roots weer verenigt. Want laten we wel wezen, The Roots is zowat de enige hiphop act in universe waar een mens als ik zijn slaap voor laten wil.
Zeer uiteenlopende reacties gelezen tot dusver, van slecht, ontgoochelend en wisselvallig tot sterk, superhiphop en lyrically het beste van The Roots ooit. Laten we zeggen dat Nonkel Jos aanleunt bij de positivo’s. Dit is The Roots anno 2008, grimmiger, donkerder en politieker dan ooit tevoren. Enerzijds ver verwijderd van de zo geroemde ‘Things Fall Apart’ sound, anderzijds met dezelfde feel en groove waarmee ze het al 15jaar lang doen. De synths piepen steeds meer om de hoek, terwijl de rhodes stilaan naar de achtergrond verdwijnt. Voor de één een jammere zaak, voor de ander een teken van gedurfde progressie. Mij hoor je in ieder geval niet klagen.
Het menu bestaat uit de strakke rechttoe rechtaan openers ‘Rising Down’ en ‘Get Busy’, een knallend spervuur van Black Thought op ’75 Bars’ en ‘@15’ (Black Thought rappend op 15jarige leeftijd), het radiogevoelige ‘Criminal’ en persoonlijke favoriet ‘Lost Desire’, een track die de nieuwe Roots hemels vertegenwoordigd. ?uestlove met de groove, geweldige raps van guests aan huis Malik B en Talib Kweli en die nieuwe donkere synth sound. Een prachtige symbiose die we net iets te weinig op ons bord krijgen doorheen het album.
Genoeg lekkers dus op deze nieuwe plaat, al kunnen we onmogelijk voorbijgaan aan het feit dat sommige collabs niet altijd een schot in de roos zijn, terwijl Black Thought zelf wel een feilloos parcours aflegt. Een beetje een vreemde keuze dus om die lading sympathieke nauwelijks bekende lui in huis te halen.
Hier en daar ook wat slappe tracks maar we sluiten goed af met het o zo vrolijke ‘Birthday Girl’. Opletten want deze track staat niet op alles releases omdat het niet past in de storyline van de plaat. Een zeer terechte opmerking trouwens, ware het niet dat dit een steengoede track is die zo toch op CD vereeuwigd wordt.
Lang leve ?uestlove dus, die hier nogmaals bewijst over een geweldig ritme te beschikken, lang leve Black Thought ook die hier (alweer) met enkele zeer straffe lyrics uitpakt, lang leve de productie die de brug slaat tussen het nu en dan. Lang leve The Roots.