:: oorworm ::

Nu Brooklyn op de schaal van hipheid een paar punten gezakt is, lijkt California de fakkel over te nemen. Vorig jaar introduceerde No Age uit Los Angeles ons het geluid van de lofi basement punk en daar wordt nu gretig gevolg aan gegeven door het gruizige Wavves en het wat sterielere maar malle Nodzzz. Twee bands die hoge ogen gooien met hun recente platen maar toch tekort schieten om volledig te overtuigen. Al hebben beide bands wel ieder één song die al dagen in mijn hoofd blijft suizen. In ieder geval namen om te onthouden!

Wavves: So Bored


Nodzzz: Is She There

Net op het moment dat het eindeloze wachten irritante vormen begon aan te nemen, parkeert de langverwachte debuut CD van The Hickey Underworld zich in de winkelrekken. En om maar meteen alle verwachtingen in een juist perspectief te plaatsen: voor de Afrekening adepten die ‘Future Words’ wekelijks de hoogste regionen instemden zal dit album als een baksteen op hun tere maag liggen.

Zo is openingstrack ‘Zero Hour’ meteen een serieus pak voor de broek en daarmee is de toon gezet. De gehele landelijke Chiro vereniging in no time de gracht in gereden. Wat volgt is een hoogmis van brute gitaren onder hoogspanning. ‘Sick of Boys’ en het onverwoestbare ‘Mystery Bruise’ kenden we al en daar borduurt The Hicky Underworld lustig op verder met ‘Zorayda’ en het aanstekelijke ‘Blonde Fire’. Stuk voor stuk knoerten van rocksongs die elkaar naadloos opvolgen zonder ook maar een spatje energie in te boeten.

Het is pas vanaf ‘Of asteroids and men... Plus added wizardry’ dat de wind uit de zeilen gehaald wordt en we twee mindere songs op ons bord krijgen. Maar geen tijd voor tranentrekkende taferelen want met het daaropvolgende ‘Flamencorpse’ pakt het viertal uit met misschien wel de strafste song van de plaat. De beuk erin om met een heerlijke hook af te ronden.

Verschroeiend debuut van een band die met de nodige beheersing hun Rock Rally trofee weet te verzilveren.

The Hickey Underworld: Flamencorpse

The Black Box Revelation houdt niet op ons op tijd en stond eens goed door elkaar te rakken en dat met een titel als 'Love, Love is on My Mind'. Straffe mannen!

Al een tijdje rond aan het zwerven op internet maar te interessant om dit links te laten liggen: een twee minuten en een half durende collage met snippets van de nieuwe Sonic Youth plaat: “The Eternal”. Te verwachten ergens deze zomer! En voor wie dit alles nog niet genoeg is, 25 april strijkt Sonic Youth neer in Luxemburg voor een exclusieve Benelux gig. (check http://www.atelier.lu)

Nee, mijn nieren moesten geen drie maanden gezuiverd worden na oudejaarsavond, nee er is niemand dood, nee, mijn PC is niet gecrasht, nee ik ben mijn gehoor niet kwijt en nee ik ben geen centen verloren aan Fortis aandelen. En toch is er drie maanden geen letter toegevoegd op Oorworm. Valt er dan zo weinig te beleven in muziekland? Ook niet.
Wat ondergetekende wel de das omdoet zijn de onophoudelijk tikkende wijzers van de klok in combinatie met een milde, doch niet gevaarlijke vorm van luiheid. Tijd om het tij te keren want er staat genoeg interessant nieuws op de telex, en jawel, er zijn zowaar al zeer fijne plaatjes uitgebracht in dit negende jaar van het 2de millennium. Snel meer!