:: oorworm ::

Sinds twee maanden hoeft niemand mij nog te vertellen wat baby’s zoal doen met een mensenleven. Slaap en tijd blijken plots niet langer te organiseren, dag wordt nacht en nacht wordt dag, rust versteend tot een fossiel uit het verleden. Daartegenover staat een intens geluk met de glimlach van die kleine pruts diep in de nacht of vroeg in de ochtend als het mooiste geschenk dat je ooit ontvangen hebt. (een mens wordt er zowaar lyrisch van)

Deze keer dus de grote tegenhanger van de gevierde luiheid die op mijn blog de kop opsteekt: tijdsgebrek! Een woord dat eindelijk nog eens vanonder het stof gehaald kan worden. Hoog tijd om het klavier terug te beroeren en de voelsprieten uit te steken. Verwacht u snel aan meer nieuws, meer muziek, meer roddels, meer opinies,… meer. Vooral veel meer!