:: oorworm ::

Veel volk woensdag in de Botanique. Heel veel volk. Volk dat kwam voor het Britse thrash-rock duo Blood Red Shoes . Een behoorlijk gehypte band in UK die met ‘Box of Secrets’ één van de betere platen van 2008 afleverden en twee maanden terug op Pukkelpop nog bewezen ook live uitstekend uit de voeten te kunnen. (de Humo recensie liegt er niet om ) Een reputatie die ze zonder scrupules in de Orangerie bevestigden, al moesten we daarvoor eerst het zwakke voorprogramma van The Xcerts doorspoelen.

Een uurtje later sloeg Blood Red Shoes ons om de oren met retestrak drumwerk en een spervuur aan sexy riffs. ‘Doesn’t Matter Much’ was het startschot van wat een feestelijke avond zou worden. Met veel overgave, een goed gebalanceerde sound en een pak heerlijke tempowisselingen werd de volle club danig opgehitst. Drie van de vier staanlampen die deel uitmaakten van het decor, lagen in minder dan 10 minuten tegen de grond. Zowaar een vlaag van nostalgie naar de nineties. De menigte vermaakte zich prima en werd getrakteerd op bijna het hele ‘Box of Secrets’ album plus enkele nieuwe nummers, keurig verspreid over de set (onthoud vooral ‘It Has Happened Again’).

Helemaal broeierig werd het met persoonlijke favorieten ‘Say Something Say Anything’ en ‘This Is Not For You’ dat bewees hoe een dampende drap thrashrock klinken moet. Het hitje ‘I Wish I Was Someone Better’ leidde de finale in met een horde jonge fans die besloten mee het podium op te klauteren. Daarna even dollen met ‘Smells Like Teen Spirit’, een zinderend ‘ADHD’ erachteraan en een mooie duik van drummer Steven Ansell tussen de fans als kers op de taart. Rock ’n roll!

Blood Red Shoes is duidelijk veel meer dan een sexy madam met gitaar en entertainende drummer uit het land van Thatcher. Ook leuk, de onbevangenheid van dit duo, dat na de show zelf de merchandising verzorgde en met de fans keuvelde alsof het een gezellig familiefeest betrof.

Perfecte avond uit en nu al met stip op één voor beste clubconcert van 2008.

(Foto door Jan Van den Bulck)